Magdalena Pacek

W swoim ogrodzie znalazłam stare szyby, które niegdyś były częścią dawnej szopki. Leżały tam już kilka lat, przez co natura (narośla, trawa, błoto, owady) zdążyła pozostawić na nich swój ślad. Kiedy ty­lko je dojrzałam od razu poczułam, że muszę coś z nimi zrobić, zobaczyłam obraz. To szkło spodobało mi się od samego początku. Postanowiłam zbudować z tychże szyb swoje schronienie, świetlno-szklaną konstrukcję. Poczułam w sobie lekką beztroskę i możliwość uruchomienia w sobie dziecięcej przyjemności budowania czegoś z niczego, budowowania swojej bazy wypełnionej obrazami natury. Był to też moment metaforyczny odtajniania obrazu utajonego. Ciemny ogród był porównywalny do ciemni, szyby potraktowałam jak płyty szklane, na które pada światło z powiększalnika, a następnie przy użyciu chemii fotograficznej objawia się na nich obraz. Postanowiłam stworzyć dialog obrazowy pomiędzy wideo-performansem a obiektami, będącymi przedstawicielami szeroko pojętego medium fotografii. Każdy z tych obiektów jest moją interpretacją i badaniem obrazów natury, które powstały na szybach. Moja praca jest trochę o tęsknocie: za domem; za źródłem; pochodzeniem siebie i pochodzeniem obrazu; za beztroskim pozyskiwaniem; przypadkiem twórczym; za obrazem tak naturalnym jak natura sama w sobie. Jest to też tęsknota za czystą przyjemnością patrzenia; za wniknięciem w złożoność struktury obrazu (począwszy od technik i gestów fotografii tradycyjnej, po możliwości i specyfikę fotografii cyfrowej). Jest też refleksją na temat obrazu fotograficznego – jego złożonością, odmiennością, ontologią.

telewizor_dokumentacja_live streaming from Magda Pacek on Vimeo.

Scanner from Magda Pacek on Vimeo.

Magdalena Pacek – Biografia

Urodzona w 1994 roku we Wrocławiu. Pochodzi z Sobótki. Absolwentka studiów licencjackich i magisterskich na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Fotografię pojmuje jako wielowymiarowe medium, tworząc obiekty fotograficzne, wideo oraz książki. Często odwołuje się do natury i w jej kontekście zastanawia się nad kondycją współczesnego człowieka. W swojej twórczości lubi poddać się przypadkowi i intuicji, które są istotą jej procesu twórczego oraz prac. Poza tym zastanawia się nad medium fotografii samym w sobie, eksplorując jego znaczeniowość oraz wgłębiając się w pojęcie obrazu. Jej działania można określić jako metaartystyczne, gdyż skupiają się na pracy nad meta-obrazami.