Absolwentka i doktorantka Fotografii w Szkole Filmowej w Łodzi realizująca dyplom o tożsamości w kontekście fotografii rodzinnych ze współczesnego punktu widzenia. Autorka wystaw indywidualnych i uczestniczka wystaw zbiorowych w Polsce oraz w wielu krajach za granicą. Bohaterka licznych publikacji. Laureatka nagród, spośród których najważniejsza była nominacja Prix Découverte na festiwalu „Les Rencontres d’Arles”. Archiwistka w Filmotece Narodowej – Instytucie Audiowizualnym. Zajmuje się fotografią archiwalną bardzo wszechstronnie – kolekcjonuje zdjęcia, czyta książki, pisze felietony, prowadzi warsztaty, organizuje wystawy, spotyka się z ludźmi – sprawdzając, jak to, co tradycyjne i współczesne, prawdziwe i fałszywe, profesjonalne i amatorskie rozumiane jest powszechnie w społeczeństwie.
Marcela Paniak
Fotexpol
Trwa czas istotnych zmian – tych dziejących się globalnie, lecz również w moim prywatnym uniwersum. W końcu to właśnie mój punkt widzenia decyduje o tym, jak przeżywam wszystko dookoła. Nic więc dziwnego, że skupiona jestem głównie na sobie, a poprzez fotografię – na swoich portretach. Zrobione w różnych punktach fotograficznych, które od czasu do czasu lubię odwiedzać, jak akurat jestem w drodze po Polsce, za każdym razem są dla mnie symbolicznym przystankiem zarówno w osobistej podróży. Jednak teraz, w rzeczywistości, w której brak życia społecznego oznacza dla lokalnych fotografów definitywne zakończenie swojej działalności, pozostaje mi już tylko korzystanie z szaleństw cyfrowych aplikacji stylizujących wygląd twarzy na taki, o jakim tylko mi się zamarzy w moim domowym kącie. Aby uczcić tradycyjną fotografię usługową z lat 90., nazywaną przeze mnie zbiorczo Fotexpolem, ale też dla zwyczajnego poprawienia sobie (i może wam) humoru w tych dziwnych czasach, robię ten projekt “w hołdzie dla mnie”. Bawcie się.
Wszystkie
prace
