Nasze archiwum nigdy nie było uporządkowane. Wiemy, kiedy jakie wycieczki się odbyły, ale nie potrafimy bez wątpliwości przyporządkować do nich odpowiednich fotografii. Osoby też przestają być wyraźne. Nie ma pewności, kto odbył tę podróż. Punktem wyjścia w tej pracy był chaotyczny zbiór zdjęć z wycieczek pracowniczych mojej mamy. Ciężko jest je uporządkować, rozpoznać miejsca i czas powstania tych fotografii. Korzystam z archiwum, dodając do niego współczesne zdjęcia z nieodbytych podróży mojej siostry i moich. Obrazy opowiadają historię, przedstawiając anonimowe miejsca i nierozpoznane zdarzenia, a chronologia staje się poszarpana jak we wspomnieniach.